Sociopaths: Ζουν ανάμεσά μας

"Professor Kets de Vries says the world can neatly be divided into three distinct behavioural groups: sociopaths, psychopaths and what he calls ‘normopaths’, or excessively normal people."

Με αφορμή την παραπάνω τοποθέτηση του φίλτατου καθηγητού Manfred, η ανάγκη για περαιτέρω διερεύνηση της έννοιας του "σοσιοπαθούς" είναι φυσική και επόμενη. Και "τι πιο φρέσκο (και υγιεινό;!)" από το -20χρονο πλέον- Psych Central, δεδομένου ότι η θεματολογία του συνεχώς ανανεώνεται και καλύπτει μεγάλο φάσμα -αν όχι όλο- της ψυχοθεραπείας, ψυχολογίας και ψυχιατρικής. Ψυχική υγεία, λοιπόν. Ενασχόληση και προσπάθεια να αντεπεξέλθεις με το εσωτερικό πρώτα απ' όλα είναι σου και κατ' επέκτασιν με το εξωτερικό είναι και φαίνεσθαι των υπολοίπων που σε περι-βάλλουν/τριγυρίζουν/διαβαίνουν/γελούν/εργάζονται/ζώνουν/θωριοποιούν/κυκλώνουν/λυπούν/κ.ο.κ.

Μερικά highlights από σχετικό άρθρο (βλ. σύνδεσμο στο τέλος) της βραβευμένης αυτής ιστοσελίδας παρατίθενται αυτούσια στη συνέχεια:

"They look like us, they act like us, and they walk among us undetected"

• The sociopath has no guilt.
• Sociopaths are excellent actors.
• In truth, even mental health professionals have a very difficult time identifying a sociopath.
• Don’t make excuses for the sociopath.

Όμως επειδή -παραφράζοντας όσα γράφει στο άρθρο της η Jonice Webb με τον τίτλο ταινίας των 80's- «Ζουν ανάμεσά μας» (They Live, 1988), δεν αποκλείουμε την περίπτωση να φέρεται ένας γονέας ως σοσιοπαθής. Και επειδή, όπως έχω πει επανειλημμένα, «οι συμπεριφορές αλλάζουν, οι χαρακτήρες μένουν ίδιοι», δεν μπορούμε και, προπαντός, δεν πρέπει να τους δικαιολογούμε διαρκώς. Αφ' ενός εξ αιτίας της (συνήθως λανθασμένης) εντύπωσης που δημιουργείται στα παιδιά, ότι δεν είναι άξια της αγάπης των γονέων τους (γεγονός που μεταφέρεται με μαθηματική ακρίβεια και στις μελλοντικές διαπροσωπικές τους σχέσεις). Αφ' ετέρου, λόγω της άρνησής μας να πιστέψουμε και να αποδεχτούμε αυτήν την ψυχοφθόρα για'μας ιδιότητά τους. Επομένως, το κακό παραμένει και διαιωνίζεται, διότι όπως είπε ο Einstein: «Το κακό δεν υπάρχει επειδή κάποιοι το κάνουν αλλά επειδή κάποιοι το ανέχονται». Παραθέτω, λοιπόν, μερικά ακόμα puntini relativi:

• Children raised by sociopaths grow up feeling, on some level, unlovable.
• Generally, the less we understand who our parents truly are, the more power they have over us.
• Always remind yourself that your parent’s inability to love you has everything to do with their limitations, and nothing to do with you.

Joker: ο αντιπροσωπευτικότερος σοσιοπαθής ήρωας.

Κάτι ακόμα που αξίζει να τονισθεί είναι η αποφυγή ταύτισης της έννοιας του σοσιοπαθούς με αυτήν του ψυχοπαθούς. Διότι σαφώς και έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά διαταραγμένης & αντικοινωνικής συμπεριφοράς, αλλά πρόκειται για δύο καταστάσεις που διακρίνονται μεταξύ τους από ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες. Πιο απτή μπορεί να γίνει η διαφορά αν αναλογιστεί κανείς ότι στους ψυχοπαθείς εντάσσονται επί παραδείγματι πρόσωπα ταινιών όπως ο Dexter, ή ο Anton Chigurh στο "Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους", ενώ ο Joker από τον «Σκοτεινό Ιππότη» και ο Alex Delarge στο «Κουρδιστό Πορτοκάλι» ανήκουν στους σοσιοπαθείς.

"Sociopathy is the result of environmental factors, such as a child or teen’s upbringing in a very negative household that resulted in physical abuse, emotional abuse, or childhood trauma"

Αναλυτικότερα η σύγκριση των δύο κατηγοριών δίνεται στο άρθρο του John Grohol (βλ. σύνδεσμο στο τέλος).

(διάβασε ολόκληρα τα άρθρα: http://blogs.psychcentral.com/childhood-neglect/2015/09/the-six-hallmarks-of-a-sociopath/
http://psychcentral.com/blog/archives/2015/02/12/differences-between-a-psychopath-vs-sociopath/)