Κάθε που αρχίζει ένα καλοκαίρι μπαίνω σε ένα ευχάριστο δίλημμα: ποιο βιβλίο να πρωτοδιαβάσω. Γιατί όλο το χειμώνα χαζεύω στην Πολιτεία & επιλέγω κάτι που φαίνεται ενδιαφέρον & θα μου κάνει κλικ, οπότε όταν αρχίζουν να σφίγγουν οι ζέστες έχω στη διάθεσή μου αμέτρητες σελίδες που περιμένουν να διαβαστούν μες στην αστική κάψα ή στην παραλία.
Εν τω μεταξύ, η στίβα με ημιτελώς διαβασμένα μυθιστορήματα στο κομοδίνο -το κάνετε κι εσείς αυτό ή μόνο εγώ διαβάζω ταυτόχρονα Κορτώ με Κάφκα; -ανακατεύεται & ανανεώνεται πριν την κατάκλιση. Το καλοκαίρι όμως μού δίνει μία εντονότερη αίσθηση να χαθώ μέσα σε μυστήρια, ιστορίες για πολέμους, αγάπες. Ο ήλιος σε ζωντανεύει, σε κινητοποιεί να ταξιδέψεις, να ονειρευτείς. Κι ένα ταξίδι με το μυαλό -όπως τουλάχιστον θεωρώ ότι είναι το διάβασμα- μπορεί να είναι εξίσου συναρπαστικό με μία εξόρμηση σε κοντινό προορισμό. Όπως η φύση οργιάζει την άνοιξη, έτσι κι η φαντασία το καλοκαίρι, λες και αντλεί ενέργεια από τον ήλιο. Η φαντασία μας είναι φωτοβολταϊκή!
Και μιας και η μέρα έχει μεγαλώσει, έχεις περισσότερο χρόνο και ενέργεια να ταξιδέψεις σωματικά αλλά και νοερά. Το πρώτο χρειάζεται συνήθως -πέραν του οικονομικού- και μία οργάνωση χρόνου. Το νοερό ταξίδι όμως γίνεται ανά πάσα στιγμή, χωρίς βενζίνες και διόδια.
