Γύμνια

Νομίζεις ότι την έχεις δει γυμνή επειδή έβγαλε τα ρούχα της μπροστά σου?
Πες μου για τα όνειρά της.
Πες μου τι κάνει την καρδιά της να ραγίζει.
Πες μου για πιο απλά πράγματα, όπως εκείνη την ταινία που την συγκινεί κάθε φορά γιατί της θυμίζει τα παιδικά της χρόνια, ή εκείνο το τραγούδι που ακούει σε επανάληψη μετά τα μεσάνυχτα, όταν νιώθει μόνη.
Μίλα μου για τα αγαπημένα της βιβλία, λατρεύει την ποίηση, το γνωρίζεις?
Θα μπορούσε να μιλάει ακατάπαυστα για τον αγαπημένο της συγγραφέα, θα σου μιλούσε για κόσμους που μόνο οι τυφλοί ονειρεύονται, το έχεις βιώσει?

Λοιπόν φίλε μου,
αν δεν το έχεις βιώσει δεν έχεις ιδέα πως είναι γυμνή,
πως μέσα της υπάρχει ένας κόσμος που ο καθένας θα ζήλευε να ανακαλύψει.

Πηγή: tumblr.com

Συμβιβασμός

Είμαι νερό.

Για να περπατήσεις πάνω μου

πρέπει να είσαι άγιος

ή να γίνω πάγος.

(Από Πού Πάνε Για Την Άνοιξη; Αρλέτα, εκδ. Καστανιώτη Αθήνα 1997, Απόσπασμα)

Αντικατοπτρίζοντας γενικώς

 «Κι έτσι τελειώνει τ' όνειρο

που τρέχει και δεν πιάνεται.

Ρίξε την πίκρα στο γιαλό,

φέρε κι ένα κρασί καλό

και βερεσέ μην κάνετε (ποτέ ξανά!)

γιατί ο κακός

δε χάνεται.

Λευκό, μωρό μου,

λευκό σαν το χιόνι.

Κι αν θέλεις καλά και σώνει κάτι επάνω του,

άγριο απ' τα νύχια σου σημάδι

γράψε στου κόσμου το κορμί.»

(Από πού πάνε για την Άνοιξη; Αρλέτα 1997 Εκδόσεις Καστανιώτη)

Ακόμα κι αν φύγεις για το γύρο του κόσμου
θα’ σαι πάντα δικός μου θα είμαστε πάντα μαζί 
Και δε θα μου λείπεις γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια η Αθήνα θ’ ανάβει
σαν μεγάλο καράβι που θα `σαι μέσα κι εσύ 
Και δε θα σου λείπω γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί
Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο που θα `σαι μέσα κι εσύ 
Και δε θα σου λείπω γιατί θα `ναι η ψυχή μου
το τραγούδι της ερήμου που θα σ’ ακολουθεί

Από τη Γλυκιά μου Αρλέτα.....

Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος