Δεύτερο συνεχόμενο εικοσιτετράωρο και τα βλέφαρα δε λένε να σου κάνουν τη χάρη να κλείσουν. Ψάχνουν τις άκρες του κομοδίνου, της ντουλάπας, της ουράς του σκύλου σου. Στέλνεις μήνυμα στην κολλητή -ξέρει όλα τα εντός εκτός κι επί τα αυτά- της οποίας το ωράριο ύπνου/ξύπνιου ήταν ελαφρώς (έως πλήρως) ανεστραμμένο σε μη εξεταστικές περιόδους, επομένως είσαι κατά μεγάλο ποσοστό βέβαιη ότι θα λάβεις άμεσα μία απάντηση. Πρόκειται για την αληθινή απάντηση, την οποία ήξερες αλλά, ελέῳ ώρας & διάθεσης, δεν την έβγαζες από μέσα σου -τι πράμα κι αυτό, να κρατάμε τη σιγουριά μέσα μας αλλά να παριστάνουμε πως αγνοούμε την ύπαρξή της λες κι είναι η τελευταία μπουκιά της ντροπής στην πιατέλα του εγωισμού. Μια μικρή απάντηση βαλμένη σε μία σύντομη συζήτηση.
-Αυτός που είδαμε σήμερα στην αφίσα, αν έκρυβες απ'τη μύτη και κάτω, δεν του έμοιαζε υπερβολικά πολύ; Είναι απλώς ιδέα μου; Μήπως μου λείπει; Δεν είναι δυνατόν... Πες μου γιατί θα τρελαθώ
-Τώρα που μου το είπες το διαπίστωσα. Όντως του φέρνει.. Σου λείπει;
-Άρααα δεν είναι ιδέα μου.... Άααααααρα: του μοιάζει!! άρα, συμπεραίνουμε με μαθηματική ακρίβεια ότι δε μου λείπει. ...Εεε; Σωστά;;;
-Εεε.... εεεμ... Ναι.... Αλλά μόνο όταν μου το είπες το κατάλαβα. Πιο πριν δε θα πήγαινε το μυαλό μου! Άρααααα.. η αλήθεια είναι κάπου... στη μέση.;;
-«Η αλήθεια είναι ότι: Η αλήθεια είναι» Πολύ βασικό θεώρημα.. Οκ πέραν της πλάκας, δεν ξέρω αν μου λείπει αυτός συγκεκριμένα ή αυτό που είχαμε..
Όταν νιώθεις μόνος σου όλα σου λείπουν..
Μια αγκαλιά, ένας έρωτας, ένα γαλακτομπούρεκο..
-Μια σοκολατόπιτα στην ανάγκη! αλλά τέτοια ώρα πού να βρεις ζαχαροπλαστείο...
-Βρε κι ολόκληρο το εργοστάσιο σοκολάτας με τον Johnny Depp μαζί, αστειεύεσαι;
-Αααχ σταμάτα σατανά!!!!
Ίσως επί της ουσίας να δίνεται από μόνη της η απάντηση κι όχι από τον εκάστοτε συνομιλητή. Εν πάσει περιπτώσει, το μόνο σίγουρο ήταν ότι χρειαζόσουν απλώς μια ελαφριά συνομιλία, έως και ανώριμη.
Έλα παραδέξου το, πολλές φορές μόνο σε ανάρμοστες κουβέντες βρίσκεις την κρυμμένη αλήθεια σου.
Κάπου εκεί μέσα στα χυδαία υποννοούμενα περιέχονταν η μικρή τονωτική επιβεβαίωση, που θα σου
εξασφάλιζε τον αποψινό ύπνο και ίσως να σ' έφερνε λίγο πιο κοντά στην
έξοδο του λαβυρίνθου των συναισθημάτων. Κανείς δε σ' ανάγκασε να μπεις
εκεί, κανείς δε σε ωθεί να βγεις. Νομίζεις πως αν δραπετεύεσεις δε θα
ξανασυναντήσεις τέτοιους λαβυρίνθους; Ε λοιπόν, όχι μόνο θα μπεις σε
καινούργιους και πιο πολύπλοκους, αλλά επιπλέον θα έχεις και λεπτότερο
μίτο στη διάθεσή σου -κρίση βλέπεις, η Αριάδνη δεν αγοράζει πλέον καλής
ποιότητας κλωστή παρά εκείνες της κακιάς ώρας που δεν κρατούν ούτε στο
πρώτο πλύσιμο. Πραγματικά όμως, οι κλωστές φταίνε που τα ρούχα
ξηλώνονται κάθε τόσο.
Όχι δεν πάχυνα. Οι κλωστές φταίνε.
Λεπτός μίτος στο λαβύρινθό σου, λοιπόν. Οπότε, μη νομίζεις ότι η εμπειρία σου μετριέται με το πάχος της κλωστής. Η κλωστή κόβεται ανά πάσα στιγμή και χάνεις την άκρη της. Η πραγματική εμπειρία είναι όλα όσα έχεις κρατήσει μέσα στο κεφάλι σου. Κι αυτά δεν κόβονται έτσι απλά, εκτός αν τα νήματα του εγκεφάλου σου είναι κι αυτά κακής ποιότητας. Στην τελική, άσε τις κλωστές και τα κουβάρια για όσους θέλουν να παιδεύονται. Κοιμήσου. Κι οι απαντήσεις θα 'ρθούν στην ώρα τους.
