Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Καλειδοσκόπιο

Καλός. Είδος. Σκοπός.

     Από μικρή ηλικία είχαμε μία κάποια ιδιαίτερη αίσθηση όταν το στήναμε στο μάτι και μπροστά στο έντονο φως, με την παραμικρή κίνηση του χεριού μας, χαζεύαμε τις μαγικές εναλλαγές των σχημάτων και των χρωμάτων. Όπως και να το κάνεις, ακόμα και τώρα καταφέρνει αυτό το παιχνίδι να σε συνεπαίρνει. Κοιτάς μέσα του και συνειδητοποιείς πώς γίνεται με μερικά τόσο απλά πραγματάκια, καθρέφτες και χρωματιστά γυαλιά, το μάτι σου να χάνεται στους στροβιλισμούς και τις παράξενες μορφές. Υπερβαίνεις τη λεπτή γραμμή του αληθινού. Ζεις τη στιγμή όπου η πραγματικότητα συγχέεται με το όνειρο. Λάμψεις και σκιές σε απόλυτη αρμονία. Η γεωμετρία και η ασάφεια στο μεγαλείο τους. Αόριστες και συνάμα συμμετρικές συνθέσεις. Λίγο μόνο φως και οι κύκλοι και οι γραμμές δημιουργούν μοτίβα που θες να τα αποτυπώσεις στο κεφάλι σου.
     Κι όσο ο καρπός γέρνει κυκλικά τόσο έρχονται εικόνες που ξέρεις ότι δε θα τις ξαναδείς ακριβώς όπως τις βλέπεις. Γιατί κάθε στιγμιότυπο είναι μοναδικό. Προσπαθείς να κρατάς όσο το δυνατόν περισσότερο ανοιχτά τα μάτια με τις διεσταλμένες κόρες, μη τυχόν και με το ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων χάσεις κάποια καινούργια εικόνα. Έτσι μαθαίνει από νωρίς το παιδικό μυαλουδάκι ότι καθετί που θα εμφανιστεί δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Οι εικόνες, όσο και να το επιδιώξεις, δε θα 'ναι ποτέ τους οι ίδιες.

Το ίδιο και οι στιγμές.
Η επανάληψή τους ποτέ δεν πετυχαίνει 
και δεν ωφελεί να προσπαθείς να τις ξαναφτιάξεις όπως ήταν. 
 
Γι' αυτό κάθε εικόνα και στιγμή, που μπορεί ανά πάσα ώρα να φύγει, να τη ζεις όπως σου ήρθε. Όχι μοιρολατρικά˙ όταν δε σου αρέσει να την αλλάζεις. Αλλά να τη ζεις.
Ίσως τελικά και η ίδια η ζωή να 'ναι ένα μαγικό καλειδοσκόπιο!