Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Γράψε γράψε τι να γράψεις...

Όταν έχεις χρόνο δε θες κι όταν τελικά το πάρεις απόφαση δε σου μένει χρόνος. Έτσι πάνε αυτά. Χωρίς αυτό το, αν μη τι άλλο, αξίωμα δε θα λεγόταν εξεταστική. Διότι εξετάζεσαι σε πολλές πτυχές της διανοητικής και όχι μόνο ικανότητας. Από το πόσο μπορείς να υπομείνεις τον από πάνω που μεσημεριάτικα βάζει στη διαπασών τους Led Zeppelin -δε λες πάλι καλά μωρέ που δεν ακούει παρατράγουδα- μέχρι την μη αποφευκτέα καταπολέμηση του εξαντλητικού αισθήματος πείνας κάθε μία ώρα. Και ερωτώ: πώς μεταμεσονύχτια καταπολεμάς ένα στομάχι που έχει κολλήσει στο νεφρό, έχοντας ως μοναδικό σύμμαχο ένα ψυγείο που μόνο γεμάτο δεν είναι; Με κανα 5ευρο που θα'χει περισσέψει όλως τυχαίως «στην πίσω τσέπη του μπλουτζίν». Για να φας και να στανιάρεις. «Πρέπει να τρως πουλάκι μου, δεν πειράζει να βάλεις και κανα κιλό.» Βρε αν επρόκειτο απλώς για μερικά χιλιογραμμάρια θα τρώγαμε ανενόχλητοι. Το δράμα είναι στην εξεταστική Ιουνίου, γιατί η μετεξεταστική περίοδος συμπίπτει με το καλοκαίρι που εν μέρει συμπίπτει με την προεξεταστική περίοδο του Σεπτέμβρη. Αλλά δε βαριέσαι;! Υγεία πάνω απ'όλα. Το λέω αυτό ενώ μάταια προσπαθώ με τη γλώσσα να ξεκολλήσω απ'τους γομφίους την Kit-Kat που εντός μερικών δευτερολέπτων εξαφάνισα, και καλά για να πάρω ενέργεια. Και ενώ μάταια προσπαθώ να ξεκολλήσω γενικώς από τον υπολογιστή. Πού να συγκεντρωθείς με μία ντουζίνα ανοιχτές καρτέλες στον browser; Αλλά δε φταίς εσύ. Φταίνε αυτοί που αντί για τυπωμένα βιβλία μας έδωσαν αρχεία ppt. Και τώρα που έχεις μερικές μέρες διαθέσιμες, τις αφήνεις να περνούν μπροστά από τα δάχτυλά σου ανεκμετάλλευτες, αντί θαρραλαία να αδράξεις την ευκαιρία και να ανοίξεις τον τόμο που μπορεί και κλείνει από μόνος του -ένα ανεξήγητο πράγμα ρε παιδί. Εν πάσει περιπτώσει. Ένα βιβλίο μπορεί να σε κάνει να νυστάξεις.. πού ν' αρχίσεις να το διαβάζεις κιόλας. Πιες καφέ πριν αρχίσεις -χωρίς ζάχαρη δεσποινίς μου- αλλά όχι πολύ και μετά δε μπορείς να υπογραμμίσεις από το ανεξέλεγκτο tremolo. Άσε όλα τα προβλήματα που σε απασχολούν πέρα από την περιφέρεια του γραφείου και επικεντρώσου στο «τι θέλει να πει ο ποιητής». Γιατί οι μέρες φεύγουν η μία μετά την άλλη -όπως οι βουλευτές ένα πράμα. Μην το ψάχνεις, δε θέλει και πολύ. Αυτά εν πολλοίς.