«Σώπα ησύχασε πια...»

Πολλά πράγματα μας κουράζουν καθημερινά, μοιραίες συναντήσεις, ατυχείς συζητήσεις, φόβοι, φοβίες, παρεξηγήσεις. Μα είναι ανάγκη να μας βασανίζουν και στον ύπνο μας; Όταν ονειρευτείς κάτι εφιαλτικό ξυπνάς πολλές φορές νομίζοντας πως ζεις μέσα σε μια άσχημη αλήθεια, πως όλα έχουν καταρρεύσει και είσαι μέσα στα ερείπια. Πόσο αληθινά πλάθονται όλα στην φαντασία και σε κάνουν να ιδρώνεις και να φωνάζεις και να ξυπνάς με την καρδιά σου έτοιμη να σπάσει. Τότε θες κάποιον δίπλα σου να σε καθησυχάσει, να σου πει  να μη φοβάσαι. Μέχρι να ξημερώσει να σε διαβεβαιώσει με μία αγκαλιά πως ήταν απλώς ένα «όνειρο κακό». Αυτό το «όνειρα γλυκά» τελικά μεγάλη κουβέντα. Να το  εννοείς όταν το εύχεσαι και να το ζεις όταν στο εύχονται

Ήταν όνειρο κακό, εφιαλτικό
μα πέρασε κι αυτό
Κάπνισε μια ρουφηξιά
πιες μια γουλιά νεράκι δροσερό
Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πως
είναι απλός και φωτεινός
και κανείς δεν είν' εδώ
μονάχα εγώ
που πάντα θα 'μια εδώ
εγώ που σ αγαπώ

Σώπα ησύχασε πια
έχεις περάσει πολλά
Νάνι και όνειρα γλυκά
χρωματιστά
όνειρα ζαχαρωτά

Κοίτα που άναψα το φως
ο κόσμος πώς
είναι απλός και φωτεινός
Οι στιγμές οι σκοτεινές
γίνανε δες
κουρέλια και σκιές
Και μάσκες παιδικές

Δε σκέφτομαι άρα δεν υπάρχω

Θετική, Κριτική, Στοχαστική.. Μπορείς να κάνεις κάθε είδους σκέψη. «Πριν μιλήσεις σκέψου. Και πριν σκεφτείς διάβασε.» (Fran Lebowitz). Αφορμή τη σημερινή γιορτή των γραμμάτων, όπως θέλουν να την αποκαλούν. Αλλά στην πραγματικότητα δεν αφορά μόνο τα γράμματα.

Οι νέοι άνθρωποι έπρεπε κατά τους Τρεις Ιεράρχες να διακρίνονται από ευρύτητα γνώσεων και γενικότερο προβληματισμό. Να συμμετέχουν στις κοινωνικές ανησυχίες και στα φιλοσοφικά ρεύματα και να αντιδρούν στην επιφανειακή πνευματικότητα. Η δράση τους επεκτείνονταν στα κοινωνικοπολιτικά πλαίσια και όχι μόνο στα θρησκευτικά. Υποστήριζαν τα δικαιώματα ανθρώπων και ομάδων που αδικούνταν και βρίσκονταν στο κοινωνικό περιθώριο. Το μήνυμά τους επαναστατικό και επίκαιρο. Άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων αλλά και της κοινωνικής αγωγής.

Πώς ορίζεις ως αργία την ημέρα των Τριών Ιεραρχών μόνο για τα σχολεία; Δεν υπάρχουν αλλού άνθρωποι του πνεύματος που επιθυμούν να εκκλησιαστούν εν όψει της σημερινής εορτής, όπως αναφέρει η υπουργική απόφαση αριθμ. 80033/Γ2/4-8-2006  (ΦΕΚ Β΄ 1286) και 148096/Γ2/24-12-2007 (ΦΕΚ Β΄ 2511) και το Π.Δ. 104/1979 (ΦΕΚ Α΄ 23) ; Αυτή η απορία διατυπώνεται κάθε χρόνο παιδιόθεν. Αυτό που εν τέλει χρειάζεται να μας μείνει, είτε είναι αργία είτε όχι, είναι η επιτακτική ανάγκη για σκέψη και δράση. «Δράση χωρίς σκέψη είναι θανάσιμη. Σκέψη χωρίς δράση είναι μάταιη.» (Mary Beard).

Καθαρή, Ελεύθερη. Γιατί όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά (Ρήγας Φεραίος). Όταν έχεις χρόνο -αν δεν έχεις βρες- διαλογίσου νηφάλια και αγωνίσου, πρώτα εσωτερικά, όπως ο Σκεπτόμενος Άνθρωπος του Rodin. Όχι απαραίτητα ακολουθώντας φιλοσοφική πορεία. Αλλά βυθιζόμενος και απορροφημένος στο όραμά σου. Το οποίο και θα εξωτερικεύσεις ενευθέτω χρόνω. Μα πρώτα σκέψου.

Γράψε γράψε τι να γράψεις...

Όταν έχεις χρόνο δε θες κι όταν τελικά το πάρεις απόφαση δε σου μένει χρόνος. Έτσι πάνε αυτά. Χωρίς αυτό το, αν μη τι άλλο, αξίωμα δε θα λεγόταν εξεταστική. Διότι εξετάζεσαι σε πολλές πτυχές της διανοητικής και όχι μόνο ικανότητας. Από το πόσο μπορείς να υπομείνεις τον από πάνω που μεσημεριάτικα βάζει στη διαπασών τους Led Zeppelin -δε λες πάλι καλά μωρέ που δεν ακούει παρατράγουδα- μέχρι την μη αποφευκτέα καταπολέμηση του εξαντλητικού αισθήματος πείνας κάθε μία ώρα. Και ερωτώ: πώς μεταμεσονύχτια καταπολεμάς ένα στομάχι που έχει κολλήσει στο νεφρό, έχοντας ως μοναδικό σύμμαχο ένα ψυγείο που μόνο γεμάτο δεν είναι; Με κανα 5ευρο που θα'χει περισσέψει όλως τυχαίως «στην πίσω τσέπη του μπλουτζίν». Για να φας και να στανιάρεις. «Πρέπει να τρως πουλάκι μου, δεν πειράζει να βάλεις και κανα κιλό.» Βρε αν επρόκειτο απλώς για μερικά χιλιογραμμάρια θα τρώγαμε ανενόχλητοι. Το δράμα είναι στην εξεταστική Ιουνίου, γιατί η μετεξεταστική περίοδος συμπίπτει με το καλοκαίρι που εν μέρει συμπίπτει με την προεξεταστική περίοδο του Σεπτέμβρη. Αλλά δε βαριέσαι;! Υγεία πάνω απ'όλα. Το λέω αυτό ενώ μάταια προσπαθώ με τη γλώσσα να ξεκολλήσω απ'τους γομφίους την Kit-Kat που εντός μερικών δευτερολέπτων εξαφάνισα, και καλά για να πάρω ενέργεια. Και ενώ μάταια προσπαθώ να ξεκολλήσω γενικώς από τον υπολογιστή. Πού να συγκεντρωθείς με μία ντουζίνα ανοιχτές καρτέλες στον browser; Αλλά δε φταίς εσύ. Φταίνε αυτοί που αντί για τυπωμένα βιβλία μας έδωσαν αρχεία ppt. Και τώρα που έχεις μερικές μέρες διαθέσιμες, τις αφήνεις να περνούν μπροστά από τα δάχτυλά σου ανεκμετάλλευτες, αντί θαρραλαία να αδράξεις την ευκαιρία και να ανοίξεις τον τόμο που μπορεί και κλείνει από μόνος του -ένα ανεξήγητο πράγμα ρε παιδί. Εν πάσει περιπτώσει. Ένα βιβλίο μπορεί να σε κάνει να νυστάξεις.. πού ν' αρχίσεις να το διαβάζεις κιόλας. Πιες καφέ πριν αρχίσεις -χωρίς ζάχαρη δεσποινίς μου- αλλά όχι πολύ και μετά δε μπορείς να υπογραμμίσεις από το ανεξέλεγκτο tremolo. Άσε όλα τα προβλήματα που σε απασχολούν πέρα από την περιφέρεια του γραφείου και επικεντρώσου στο «τι θέλει να πει ο ποιητής». Γιατί οι μέρες φεύγουν η μία μετά την άλλη -όπως οι βουλευτές ένα πράμα. Μην το ψάχνεις, δε θέλει και πολύ. Αυτά εν πολλοίς.

«..Εσύ τι μουσική ακούς..;»

Αλήθεια τώρα, ποιος μπορεί ν'απαντήσει ολοκληρωμένα και με ειλικρίνεια σ'αυτή την ερώτηση; Χωρίς ασάφειες και προσποιήσεις. Η μουσική είναι έκφραση. Σαν τη συμπεριφορά. Μπορεί ο χαρακτήρας μας να καθορίζει το πώς θα συμπεριφερόμαστε, επομένως αναμφισβήτητα επηρεάζει και διαμορφώνει το μουσικό μας υπόβαθρο. Αλλά δε βασίζεται αποκλειστικά σε αυτόν τον παράγοντα.
Η διάθεσή μας μπορεί να μας οδηγήσει σε μουσικά μονοπάτια, πολλές φορές ανεξερεύνητα.. σ'εκείνα που λέγαμε πως ποτέ δε θα διασχίσουμε. Κι έτσι υιοθετείς μία απερίγραπτη ποικιλομορφία από εκφράσεις.. μουσικές εκφράσεις! Θα ακούσεις ξανά τον ίδιο ήχο.. αλλά θα καταλάβεις πολύ περισσότερα απ'όσα καταλάβαινες μέχρι πρότινος.

Σε γενικές γραμμές, ο αριθμητής είναι η διάθεσή μας. Και ο παρονομαστής η ιδιοσυγκρασία μας.

Και σίγουρα έχετε ακούσει αυτό που λένε, ότι η γλώσσα της μουσικής είναι κοινή παγκοσμίως.. Πρόκειται όντως περί γλώσσας όμως; Μάλλον η μουσική αντιπροσωπεύει και συνάμα αντιπροσωπεύεται από ενστικτώδεις παρά γλωσσικούς τρόπους επικοινωνίας. Κυριαρχεί το συναίσθημα. Η συναισθηματική νοημοσύνη.  Μία εκ των οκτώ, όπως πρότεινε ο Howard Gardner. Κατ' εμέ, η πλέον ουσιώδης για την αρμονική συνύπαρξη μεταξύ αλλήλων.